تفاوت ریزش موی ارثی و هورمونی

ریزش مو یکی از مسائل رایج در بین افراد است که به دلایل مختلفی رخ می‌دهد. در برخی موارد این مشکل به صورت ارثی و در برخی دیگر به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود. اما آیا تا به حال به تفاوت‌های این دو نوع ریزش مو فکر کرده‌اید؟ در این مقاله قصد داریم تا تفاوت ریزش موی ارثی و هورمونی را به طور کامل بررسی کنیم و به شما کمک کنیم تا بتوانید این دو نوع ریزش مو را از هم تمایز دهید و درمان مناسب برای هرکدام را انتخاب کنید.

ریزش موی ارثی چیست؟

ریزش موی ارثی که به آن آلوپسی آندروژنتیک یا طاسی الگوی مردانه و زنانه نیز گفته می‌شود، شایع‌ترین نوع ریزش مو است. این نوع ریزش مو عمدتاً به دلیل عوامل ژنتیکی به ارث می‌رسد. در افراد مبتلا به ریزش موی ارثی، فولیکول‌های مو به طور طبیعی کوچک می‌شوند و در نتیجه موها ضعیف‌تر و نازک‌تر می‌شوند. این روند به تدریج اتفاق می‌افتد و معمولاً از سنین نوجوانی یا اوایل بیست سالگی شروع می‌شود.

ریزش موی ارثی در مردان معمولاً به صورت طاسی در نواحی پیشانی و بالای سر ظاهر می‌شود، در حالی که در زنان به طور معمول کاهش حجم مو در قسمت سر و روی فرق مشاهده می‌شود. این نوع ریزش مو معمولاً با تغییرات هورمونی همراه است، اما عوامل ژنتیکی نقش اصلی را در آن ایفا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: بهترین روغن برای ریزش مو

ریزش موی هورمونی چیست؟

ریزش موی هورمونی نوعی از ریزش مو است که بر اثر تغییرات هورمونی در بدن ایجاد می‌شود. این تغییرات ممکن است ناشی از بارداری، زایمان، یائسگی یا مشکلات تیروئید باشند. هورمون‌هایی مانند استروژن، پروژسترون، و تستوسترون در این نوع ریزش مو نقش دارند. تغییرات سطح این هورمون‌ها می‌توانند به طور مستقیم بر روی چرخه رشد مو تاثیر بگذارند.

برای مثال در دوران بارداری به دلیل افزایش سطح استروژن، رشد موها افزایش می‌یابد اما پس از زایمان که سطح هورمون‌ها کاهش می‌یابد، بسیاری از زنان با ریزش مو مواجه می‌شوند. در دوران یائسگی نیز کاهش استروژن و افزایش تستوسترون می‌تواند باعث ریزش مو شود. به همین دلیل، ریزش موی هورمونی بیشتر در دوران‌های خاص زندگی زنان اتفاق می‌افتد.

تفاوت ریزش موی ارثی و هورمونی

درک تفاوت ریزش موی ارثی و هورمونی می‌تواند به شما کمک کند تا درمان‌های مؤثرتری را برای مشکلات خود انتخاب کنید. در این بخش، به مهم‌ترین تفاوت‌های این دو نوع ریزش مو خواهیم پرداخت.

علت اصلی ریزش مو

ریزش موی ارثی به دلیل ژنتیک و الگوی وراثتی رخ می‌دهد در حالی که ریزش موی هورمونی به تغییرات سطح هورمون‌ها بستگی دارد.

تفاوت ریزش موی ارثی و هورمونی در زمان شروع ریزش مو

ریزش موی ارثی معمولاً از سنین جوانی آغاز می‌شود در حالی که ریزش موی هورمونی معمولاً در دوران‌های خاص زندگی مثل بارداری، یائسگی یا تغییرات تیروئید به وجود می‌آید.

شیوه‌های درمان

درمان ریزش موی ارثی معمولاً شامل استفاده از داروهایی مانند فیناستراید و ماینوکسیدیل می‌شود که به کاهش ریزش مو و تحریک رشد مو کمک می‌کنند. در حالی که ریزش موی هورمونی نیاز به تنظیم سطح هورمون‌ها دارد که ممکن است شامل درمان‌های هورمونی مانند قرص‌های ضدبارداری یا درمان‌های تیروئیدی باشد.

الگوی ریزش مو

ریزش موی ارثی معمولاً به صورت طاسی مردانه یا نازک شدن مو در ناحیه فرق سر ظاهر می‌شود اما ریزش موی هورمونی ممکن است به صورت نواحی بزرگ‌تری از موها یا پراکندگی ریزش در سطح سر باشد.

پایداری ریزش مو

ریزش موی ارثی معمولاً دائمی است و به تدریج پیشرفت می‌کند در حالی که ریزش موی هورمونی ممکن است موقت باشد و با تنظیم سطح هورمون‌ها یا بعد از دوران خاص به حالت طبیعی بازگردد.

چگونه تشخیص دهیم که ریزش مو به دلیل ارثی است یا هورمونی؟

تشخیص علت اصلی ریزش مو نیاز به مشاوره با پزشک متخصص دارد. پزشک معمولاً با بررسی تاریخچه پزشکی شما، انجام آزمایشات خون و در صورت لزوم، تست‌های هورمونی می‌تواند تشخیص دقیقی بدهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است از شما بخواهد که الگوهای ریزش مو را مشخص کنید تا تشخیص دقیق‌تری از علت آن داشته باشد.

درمان ریزش موی ارثی

برای درمان ریزش موی ارثی، استفاده از داروهای مختلف می‌تواند مفید باشد. یکی از درمان‌های رایج، استفاده از ماینوکسیدیل است که می‌تواند به تحریک رشد مو کمک کند. علاوه بر این، داروی فیناستراید نیز می‌تواند به کاهش ریزش مو و جلوگیری از پیشرفت آن کمک کند.

در برخی موارد، جراحی کاشت مو می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای افرادی باشد که ریزش موی شدید دارند. این روش، فولیکول‌های مو را از نواحی دیگر سر برداشته و در نواحی طاس یا کم‌مو پیوند می‌زند.

درمان ریزش موی هورمونی

درمان ریزش موی هورمونی معمولاً با تنظیم سطح هورمون‌ها انجام می‌شود. برای مثال در صورتی که ریزش مو به دلیل تغییرات هورمونی پس از زایمان یا یائسگی باشد، پزشک ممکن است درمان‌های هورمونی مانند قرص‌های ضدبارداری یا درمان‌های تیروئیدی را تجویز کند.

همچنین، استفاده از برخی درمان‌های طبیعی مانند ماساژ پوست سر با روغن‌های خاص یا استفاده از شامپوهای تقویت‌کننده و ضد ریزش مانند شامپو بیوکسین می‌تواند در کاهش ریزش مو مؤثر باشد. در مواردی که سطح هورمون‌ها ناپایدار باشد، تغییرات در سبک زندگی مانند مدیریت استرس و تغذیه مناسب نیز می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.

در نهایت، ریزش مو می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد، اما مهم‌ترین نکته این است که تفاوت‌های زیادی بین ریزش موی ارثی و هورمونی وجود دارد. ریزش موی ارثی معمولاً به دلیل عوامل ژنتیکی و الگوهای وراثتی است در حالی که ریزش موی هورمونی به تغییرات هورمونی در بدن مرتبط است. در هر دو حالت، درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند به کنترل ریزش مو و بهبود وضعیت آن کمک کنند. به همین دلیل، تشخیص درست علت ریزش مو و انتخاب درمان مناسب بسیار مهم است.